#143 "Love, Rosie"

Tytuł: Love, Rosie (wcześniej: Na końcu tęczy)

Oryginalny tytuł: Where rainbows end

Seria: -

Autor: Cecelia Ahern

Wydawnictwo: Akurat

Ilość stron: 512

  Rosie i Alex znają się od dzieciństwa, są najlepszymi przyjaciółmi. Dorastają razem, planują wyjechać na studia i spełniać marzenia - oczywiście też wspólnie. Wszystko zmienia się w noc balu, kiedy jedno wydarzenie pociąga za sobą konsekwencje przez kolejnych kilkadziesiąt lat. Przyjaźń trwa, ale czy to jest to, czego oboje oczekują? Niestety, nie dane im się tego dowiedzieć przez przeciwności losu, które co chwila wyrastają na ich drogach. 

  Nie miałam na tę książki ochoty ani trochę - myślałam, że jest na nią szał przez niedawną ekranizację i wielu patrzy na powieść przez pryzmat filmu. Dostałam jednak szansę jej poznania, więc zdecydowałam się zaryzykować. Już teraz mogę Wam powiedzieć, że moje życie bez tej lektury byłoby puste!

  Książka, wbrew temu, co myślałam, nie skupia się na nastoletnim wieku bohaterów - wręcz przeciwnie. Jest w niej pokazane całe życie, od najmłodszych lat do starości. Wszystkiego - upływu czasu, bierzących wydarzeń, uczuć bohaterów - dowiadujemy się z listów, czatu, sms-ów wysyłanych przez każdą pojawiającą się postać. Często trzeba się domyślać, co się stało, jednak myślę, że nie ma miejsca na błędne wnioski - prawda jest zakryta tylko cienką warstwą pyłu. 

  Widać zmiany zachodzące w bohaterach, widać ich uczucia, obawy. Autorka nie miała litości dla głównych bohaterów, przez długi czas wodziła ich za nosy i przeszkadzała w osiągnięciu szczęścia - ale czyż przez to w końcu osiągnięta radość (bohaterów i czytelnika) nie była większa? 

  Książka jest niezwykle prawdziwa, piękna, wzruszająca, ale zdarzają się momenty, w których zwijałam się ze śmiechu - razem z koleżanką, której nie przeszkadzało to, że fragmenty są zupełnie wyrwane z kontekstu. Myślę, że to ważne, że ten humor się pojawił, gdyż w innym wypadku można by pogrążyć się w depresji. 

  Książkę polecam każdemu. Piękna powieść, cudownie się ją czyta - naprawdę warto się za nią zabrać! 10/10