Gdzie byłam gdy mnie nie było? - relacja z wycieczki na Sycylię

  Pod postem ze stosikiem było pytanie o relację z pobytu na Sycylii. Nie wiedziałam, czy ktokolwiek byłby zainteresowany, ale skoro tak, to zdecydowałam się napisać mini - relację.

  Jak może wiecie, a może nie, wyjazd był zorganizowany w ramach projektu COMENIUS. W sumie było około dwudziestu przedstawicieli pięciu państw - bez nauczycieli i Włochów (gospodarzy). Z Polski wyruszyło nas trzech. Mieszkaliśmy u rodzin uczniów ze szkoły partnerskiej w Syrakuzach. Miasto, mmm... Przepiękne, stare, klimatyczne.

  Pierwszy dzień pobytu był najgorszy - czekały nas prezentacje dotyczące jedzenia, tematu przewodniego przypadającego akurat na Włochy. Nie znoszę publicznych wystąpień, ale wyuczyłam się swojego tekstu, więc stres był opanowany. Do czasu gdy jeden z moich współtowarzyszy się rozchorował i na mnie przypadła jego część przemowy... Stres rozładowały za to występy uczniów prezentujących narodowe tańce i śpiewy włoskie/sycylijskie.

Wszyscy uczestnicy projektu, gospodarze podczas występów (i nas niektórych zaciągnęli :))

  Drugiego dnia zaczęło się chodzenie. Zwiedziliśmy Ortigię, piękną wyspę pełną zabytków. Niestety nie znam nazw większości z nich - z niewiadomych powodów większość informacji podawana była po włosku... Mimo to wspomnienia i zdjęcia zostają :) Spotkaliśmy się też z kilkoma radnymi miasta. Pochwalę się jeszcze, że wieczorem rozniosłam wszystkich w kręgle, choć zwracam honor koledze - szedł ze mną łeb w łeb.

Stary kościółek - górny lewy róg, makieta sanktuarium - poniżej,  fontanna Diany (zdjęcie nieciekawe...) po prawej, a pozostałe...? Za Chiny nie wiem, ale było ładnie...

  Niedziela upłynęła na zwiedzaniu sanktuarium Matki Boskiej Płaczącej, robieniu zdjęć z "rodziną zastępczą" i spacerku po pobliskich plażach - a kilka ich było. Oberwałam kilka razy suchymi gąbkami z brzegu, ale cóż... :) Wspomnieć bym chciała, że niemal co wieczór spotykaliśmy się z rodziną kolegi. Eh... Jak fajnie się uczyło Włochów brzydkich słówek... :D

Źródło Aretuzy - jedyne miejsce poza Egiptem, gdzie naturalnie rośnie papirus - pierwsze zdjęcie. Zerk na morze z Ortigii (pionowe zdj). Morze w Marzamemi na pozostałych.

  W poniedziałek odwiedziliśmy farmę pomidorów - pozbyli się dzięki nam chyba połowy zbiorów, pyszne były, prosto z krzaczka! Miałam możliwość spróbować m.in. krewetek i kalmara - ale nie przemogłam się... Odbyła się też wycieczka do Noto, po której nie umiałam ustać na nogach ze zmęczenia, ale warto było! Zwiedziliśmy m.in. kilka kościołów, pałac księcia Noto, teatr i wiele więcej.

Po kolei: Marzamemi, teatr Tiny di Lorenzo, kościółek/zamek/pałac? na najbardziej wysuniętym na południe fragmencie Europy, budynek z oknami zazdrości i najlepsze - POMIDORKI!!!

  Ostatni dzień = warsztaty żywnościowe, które polegały na tym, że chodziliśmy po klasach i kosztowaliśmy włoskich specjałów, np. w jednej klasie było wszystko cytrynowe, w innej pierniczki, w kolejnej pizze itd. Uczniowie odegrali "La Orestedię" - zaskakująco dobrze im poszło, mając na uwadze fakt, iż mieli po 10-13 lat.

  Ostatnia wycieczka była najlepsza: zwiedziliśmy amfiteatr, teatr grecki i tzw. Rajski Ogród - miejsca, w których spokojnie bym mogła przebywać całymi dniami.

Wieczorem była dyskoteka pożegnalna - zdecydowana większość nas płakała w trakcie, ja przez pół nocy... Trafiła mi się naprawdę kochana rodzinka...

Po kolei: starożytny amfiteatr, teatr grecki, ucho Dionizosa oraz... jakieś stare mury :)