Kalendarz adwentowy - dzień 22. #182 Nie taki kruchy Kruchy, dwaj tacy sami, choć różni bohaterowie, a wszystko to przy dźwiękach Może Martwych Kotów - "Will Grayson, Will Grayson"

Książka ta wyleżała już swoje na półce, a że tę próbuję oczyścić z nieprzeczytanych lektur, w końcu padło na powieść Greena. Mam lekki chaos w głowie, ciężko mi ująć w słowa to, co czuję po skończeniu tej książki, ale postaram się przedstawić wszystko jak najbardziej klarownie. 

Dwa różne miejsca, dwaj różni chłopcy. Łączą ich dwie rzeczy - obaj nazywają się Will Grayson i obaj przypadkiem znajdują się w Frenchy's. Spotkanie to nie jest tylko nic nie wnoszącą niespodzianką. Od tego momentu życie każdego z chłopców zmieni nieco swój tor. Przyjaźnie zostaną poddane próbie, nowe miłości się ujawnią, a wszystko to będzie miało swój finał na deskach teatru.

Długo nie miałam pojęcia, o czym tak naprawdę jest ta książka. Gdy się dowiedziałam, że porusza temat homoseksualistów, ciekawa byłam w jaki sposób został on przedstawiony. Obawiałam się gloryfikacji gejów, pokazywaniu ich jako jedynej słusznej opcji w tym nietolerancyjnym świecie, ale zostałam mile zaskoczona. Autorzy podeszli do tematu ze zdrowym dystansem, nie narzucając czytelnikowi zdania.

Bohaterowie są bardzo realistyczni, a plusem jest dynamizm pary głównych postaci. Każdy, czy to Graysonowie, czy też drugoplanowi, zostali bardzo dokładnie zarysowani, można ich sobie z łatwością wyobrazić. Żaden z nich nie jest idealny, ale do wielu zapałałam sympatią.

Akcja nie należy do tych wartkich, trzymających w mocnym napięciu. Mimo to wciąga, a czytelnik coraz bardziej angażuje się w problemy nastoletnich bohaterów. 

Co mi się spodobało, to różne sposoby pisania - Levithan, pisząc z perspektywy jednego z bohaterów, nie dbał o takie rzeczy jak wielka litera, co podkreślało charakter Willa. Na początku trochę mnie to denerwowało, ale z biegiem czasu się przyzwyczaiłam. Dodatkowo, ten zabieg wyjaśniony został w posłowiu (chyba tak to można nazwać?), gdzie znajduje się rozmowa autorów na temat tej książki. 

Język jest prosty, dostosowany do młodego czytelnika. Książkę przez to czyta się szybko i przyjemnie, a do tego z rosnącymi emocjami. Czasem jednak język był dość dosadny, można powiedzieć, że czytając niektóre fragmenty wypływał mi na lica rumieniec wstydu.

Podsumowując wywód, myślę, że mogę polecić tę książkę. Skłania do myślenia, a przy okazji jest ciekawa i pozwala na przyjemne spędzenie z nią czasu przez odpowiednio dawkowany humor.

Ocena: ★★★★★★★★✰✰

Tytuł: Will Grayson, Will Grayson

Oryginalny tytuł: Will Grayson, Will Grayson

Seria: -

Autor: John Green&David Levithan

Wydawnictwo: Bukowy Las

368 stron

Zeszyt z cytatami :

„(...) tylko kompletny idiota wierzyłby w coś takiego jak początek >normalnego życia<. tak jakby można było pojechać do sklepu i kupić sobie życie. zobaczyć lśniące pudełko, zerknąć przez plastikowe okienko i, ujrzawszy siebie w nowym wcieleniu, stwierdzić:>rety, wyglądam na o wiele szczęśliwszego, sprawię sobie takie życie!<.” s.80

„Chodzi mi o to, że miłość i prawda są ze sobą powiązane. Jedno sprawia, że drugie jest możliwe, rozumiesz?” s.150

„gdy coś się raz stłucze, nie da się tego z powrotem skleić. ponieważ gubią się gdzieś małe kawałeczki i krawędzie nie pasują do siebie, nawet gdyby chciały. cały kształt się zmienia.” s.202