Recenzja #107 "Dziewczyna, którą kochały pioruny"

Tytuł: Dziewczyna, którą kochały pioruny 

Oryginalny tytuł: Struck

Seria: -

Autor: Jennifer Bosworth 

Wydawnictwo: Amber

Ilość stron: 320

Wysokość: 2 cm

  Mia Price to dziewczyna, którą kochają pioruny. Los Angeles jest jednym z niewielu miejsc, gdzie czuje się bezpieczna. Do czasu gdy trzęsienie ziemi niszczy miasto. Wokół panuje chaos. Plaże zmieniają się w gigantyczne wioski namiotów. Śródmieście jest rumowiskiem. Nocami w opuszczonych budynkach odbywają się dzikie imprezy. Ich uczestników przyciąga w ruiny moc, której nie potrafią się oprzeć. Dwie walczące ze sobą sekty gromadzą coraz więcej wyznawców. I obie widzą w Mii klucz do wypełnienia dwóch apokaliptycznych proroctw… Tajemniczy Jeremy obiecuje ją chronić, lecz czy jest tym, za kogo się podaje? Mia nie jest tego pewna. Wie tylko, że jego dotyk jest bardziej elektryzujący niż uderzenie pioruna…

- lubimyczytac.pl

  Pierwszą rzeczą, która rzuciła mi się w oczy, był język autorki. Już od początku miałam wrażenie, że książka napisana jest w sposób bardzo lekki, może wręcz zbyt lekki. Wraz z upływem stron wrażenie to zaczęło zanikać, by chwilę później znów wrócić. Nie wiem, co było główną tego przyczyną, ale nie język nie przypadł mi zbytnio do gustu...

  Mia, Jeremy, Tropiciele i Wyznawcy... To są główni bohaterowie i sekty występujące w książce. Skoro główni, to chyba powinniśmy wiedzieć coś na ich temat, prawda? Widać niekoniecznie - o głównych bohaterach mogłabym jeszcze coś powiedzieć: Mia jest nieco naiwną dziewczyną, dość odważną, ale bez przesady. Kocha pioruny tak samo, jak te kochają ją. Sceptycznie podchodzi do nauk Proroka jak i nie spogląda przychylnym okiem na sektę Tropicieli. Przede wszystkim troszczy się o swoją rodzinę. Jeremy... O nim mogę powiedzieć trochę mniej. Momentami miałam wrażenie, że z niego są takie ciepłe kluchy. Troszczy się głównie o Mię, broni jej przed sektami. Jest bardzo tajemniczy. Tyle. A o sektach? Tu nie napiszę nic. Powód jest prosty: wszystko (czyli niewiele) okazałoby się spojlerem. Szkoda, że poświęcono im tak mało uwagi... 

  Niewątpliwym plusem była akcja, a przynajmniej jeden jej aspekt: napięcie. Zdecydowanie nie generowały go wszechobecne pioruny czy burze. Autorce udało się kilka razy podnieść mi nieco adrenalinę, choć też nie było to coś fenomenalnego. Sama akcja również nie jest zła, szybko wciąga, jest nawet interesująca. Niemniej uważam, że można było zrobić z tej książki coś świetnego, a nie "nawet nawet", jak też to niestety wyszło. 

  Książka jest dość przeciętną młodzieżówką. Dobrze, że znalazłam ją na przecenie, bo żałowałabym pewnie jej kupna - w końcu kosztuje prawie 38 złotych (naprawdę, nie wiem za co...). Czytacie na własną odpowiedzialność, ja nie zachęcam ani nie zniechęcam. Moja ocena: 5/10

 __________________________________________________ 

Recenzja bierze udział w wyzwaniach:

__________________________________________________

Co powiecie na "Krzesanego" Wojciecha Kilara? :)