Recenzja #19 "Pandemonium"

Tytuł: Pandemonium
Oryginalny tytuł: Pandemonium
Trylogia: Delirium (cz. 2 - pierwsza -> TUTAJ)
Autor: Lauren Oliver
Wydawnictwo: Wydawnictwo Otwarte
Ilość stron: 372
Moja ocena: 9/10

Lena żyje w świecie, w którym [miłość] uznano za niebezpieczną chorobę, a ludzie poddawani są zabiegowi, po którym już nigdy nie będą mogli kochać. Tuż przed operacją dziewczyna zakochuje się w Aleksie. Ich wspólna ucieczka kończy się tragicznie... Wśród dymu i płomieni Lena widzi twarz ukochanego po raz ostatni.
Zrozpaczona przystępuje do ruchu oporu, by walczyć o wolność i [miłość]. Na jej drodze staje tajemniczy Julian.
Czy można pokochać największego wroga?

  Lena uciekła, udało jej się dotrzeć do azylu w jednym kawałku. Pogodziła się z odejściem Alexa. Usiłuje nie myśleć o nim. Przystosowuje się do nowego trybu życia, nabiera sił, zadomawia się w nowym miejscu. Wkrótce dostaje misję jako nowa członkini ruchu oporu - ma obserwować Juliana, syna jednego z największych zwolenników eliminowania miłości. Podczas jego wystąpienia dochodzi do ataku. Lena trzyma się planu i nadal podąża za chłopakiem, lecz nie wszystko idzie zgodnie z planem. Oboje zostają porwani, lecz czy to aby na pewno był przypadek, że dziewczyna znalazła się również w potrzasku? I czy zapomniała, jakie uczucia żywiła do Alexa?

  W tej części Lena jest już inną osobą. Nie jest już kolejną osobą ślepo podążającą za tym, co reszta. Potrafi walczyć o siebie, o swoją wolność, a przynajmniej stara się. Nie poddaje się. Zmianę jej charakteru możemy zaobserwować już w pierwszej części, lecz w porównaniu z tą jest ona subtelna.

W pewnym momencie jej zachowanie mnie irytowało. Wydawała się nieco zarozumiała i leniwa, ogólnie nie sprawiała dobrego wrażenia. Na szczęście ta faza szybko minęła i dziewczyna stała się jak dla mnie jedną z lepszych bohaterek książkowych, nie ofiarą, a walczącą w miarę sił. 

 Julian, jak na syna zwolennika remedium przystało, również popiera tę działalność. Okazuje się, że chłopak nie miał łatwego dzieciństwa. Przy Lenie bardzo się otworzył, przebywanie w jej towarzystwie zmieniło go. Okazał się całkiem fajnym chłopakiem, nie był jakoś nieprzyjemny, może trochę zbyt uległy. Czasem miałam wrażenie, że był taką... Hm... Ciapą.  Wrażenie to jednak (na szczęście) znikało tak szybko, jak się pojawiało. 

  Akcja jest napisana w sposób nietypowy (jak dla mnie), za którym raczej nie przepadam, aczkolwiek można się przyzwyczaić. Mianowicie, jest podział na "Teraz" i "Wtedy". "Teraz" opisuje zdarzenia gdy Lena jest już pełnoprawnym członkiem ruchu oporu i wykonuje zlecenie. "Wtedy" to okres zaraz po przekroczeniu granicy. Oba wątki występują na zmianę.

Podobało mi się to, jak Lena się zmieniała. Akcja nie zatrzymywała się, każdy rozdział kończył się tak, że nie dało się przerwać czytania. Na prawdę ciężko było się domyślić, co się zdarzy. Zwroty akcji sprawiały, że szczęka lądowała na podłodze. Ta część przypadła mi do gustu bardziej, niż pierwsza. Polecam każdemu! 

Przy okazji, ktoś spytał mnie w komentarzu ile zajmuje mi przeczytanie książki. Otóż przy sprzyjających warunkach, gdy nie mam dużo na głowie a książka mnie zainteresuje, ale to tak bardzo mocno, to jestem w stanie pochłonąć ją w jeden dzień. Zazwyczaj kończy się jednak na 2-3 dniach, rzadziej czytam je dłużej. 

:D