Recenzja #61 "Anielska"

Tytuł: Anielska

Oryginalny tytuł: Hallowed

Seria: Nieziemska (tom 2)

Autor: Cynthia Hand

Wydawnictwo: Amber

Ilość stron: 336

W bestsellerowej powieści Nieziemska Clara Gardner poznała swój cel, odkryła, po co została zesłana na ziemię jako anioł. Stawiła czoło pożarowi ze swoich wizji i ocaliła z płomieni uwodzicielskiego, tajemniczego Christiana.

Lecz pożar był zaledwie początkiem. Wciągana coraz głębiej w świat aniołów, w coraz bardziej gwałtowną walkę dobra i zła, Clara doświadcza nowych przerażających wizji. Czy wskażą jej nowe zadanie? I podpowiedzą, który z dwóch chłopaków jest jej przeznaczony: Christian, którego darzy skomplikowanym uczuciem, czy Tucker, dla którego miłość Clary może okazać się najstraszliwszą groźbą… 

-Lubimyczytać.pl

  Pierwsze spotkanie z Clarą Gardner w "Nieziemskiej" wypadło średnio. Słyszałam, że kolejny tom jest lepszy, ale hmm... Jakoś nie wydaje mi się... Dlaczego? Zapraszam do dalszego czytania.

  Bohaterowie nie zmienili się zbytnio od poprzedniej części, właściwie wcale. Jedyna minimalna różnica to fakt, że Clara nie była już dla mnie neutralną postacią - i ona zaczęła mnie nieco irytować swoim zachowaniem typu "kocham jednego a mam być z innym, co mam zrobić..?". Moją ulubioną postacią oficjalnie zostaje Tucker - w ciągu dwóch tomów był jak dla mnie najmniej irytującą postacią w całości. Może był trochę zbyt... idealnym chłopakiem, by wyjść naturalnie, ale nie irytował mnie. Christian się nic nie zmienił. Ogólnie bohaterowie nie rzucają na kolana, są tacy, jakich wiele, nic specjalnego.

  Książkę męczyłam przez dość długi czas - jakieś dwa tygodnie. Jak już się zabrałam za nią, to przeczytałam kilka stron i zamykałam książkę na rzecz innej. Powód? Nuda. Nudziła mnie akcja, której właściwie było niewiele. Liczyłam, że będzie jakieś "mocniejsze" spotkanie z Samjazą, a tu... Nic. Dowiedzieliśmy się nieco rzeczy o Anielitach, aczkolwiek według mnie te informacje mogłyby zostać usunięte, gdyby tylko stało się to na rzecz wartkiej akcji. 

  Znaczenia wizji Clary domyśliłam się na długo przed wszystkimi, a przynajmniej podejrzewałam, co się może stać.  Jedyne, co mnie zaintrygowało, to zachowanie Jeffrey'a, brata Clary. Wytłumaczenie tego było chyba najciekawszym wydarzeniem w książce. 

  W książce znajdziemy duuużo przemyśleń głównej bohaterki, jej rozterki, wszystko to, co dzieje się w jej głowie. Teoretycznie powinno być to na swój sposób ciekawe, ponieważ lubię momenty, gdzie poznajemy myśli bohaterów, ale nie wiadomo czemu tutaj mi się to nie spodobało. 

  Wątek miłosny jest typowy: dziewczyna chce być z jednym, ale powinna wybrać tego drugiego, i ona w końcu nie wie, którego wybrać, bo chyba kocha obu na swój sposób... Domyślałam się, jaki będzie finał i nie chybiłam... Mimo to, miłostki Clary nie były najgorszą stroną książki.

  Styl pisania autorki nie wyróżnia się niczym szczególnym, nie jest ani zły, ani jakiś bardzo dobry, plasuje się gdzieś pośrodku. Dialogi były OK, wypadały w miarę naturalnie, ale to chyba jest jedyny taki plus, który jestem w stanie opisać. Pani Hand nie umiała przytrzymać mnie przy książce, męczyłam się czytając ją.

  Podsumowując: akcja w książce nie powala, to samo tyczy się bohaterów, wątek miłosny jest mimo wszystko najmocniejszą stroną książki. Mimo, że słyszałam nieco dobrych rzeczy na temat tej powieści, jestem zawiedziona, a najwyższa ocena, jaką mogę wystawić jest 5/10.