Recenzja #43 "Ósemka wygrywa"

Tytuł: Ósemka wygrywa

Oryginalny tytuł: Hard eight 

Seria: Stephanie Plum 

Autor: Janet Evanovich 

Wydawnictwo: Fabryka słów 

Ilość stron: 400 

Moja ocena: 9/10

 Stephanie Plum doskonale wie, że rozpad związku nie należy do najprzyjemniejszych chwil w życiu. Wyjątkowo gorzkie było też rozstanie Evelyn i Stevena. Jego skutkiem jest wyjazd Evelyn z dzieckiem. Nikt nie wie dokąd. Nikt nie wie, od czego zacząć poszukiwania. Do akcji wkracza Stephanie Plum, do spółki z Morellim i Komandosem. A przy okazji odkrywa dla siebie sport.

  Czy może ktoś mi powiedzieć, dlaczego nie czytałam wcześniej żadnej książki tej autorki? Jak mogłam przegapić siedem tomów tej serii!? 

  Stephanie Plum sprawia wrażenie nieco niezdarnej, a mimo to dość pewnej siebie osoby. W jednym czasie ma kilka zajęć - poszukuje zaginionej kobiety i dziecka, toczy wojnę z Abruzzim i przywodzi zbiegów pod sąd. 

  Pokochałam jedną z postaci - babcię głównej bohaterki. Ta kobieta była chyba najlepszą postacią w całej książce. Gdy teraz sobie ją wyobrażę, to zaczynam się ponownie śmiać. Tak właściwie, to wszyscy bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Każdy z nich jest inny, każdy choć raz robi coś, z czego można się pośmiać. 

  Akcja rozłożona jest równomiernie między każde zajęcie Stephanie. Zdecydowanie najbardziej polubiłam "polowanie" na jednego ze zbiegów - zdobył chyba niezłą kolekcję kajdanków w trakcie całej książki. Wojna z Abruzzim również była niczego sobie - kto nie chciałby być śledzonym przez królika? Muszę przyznać, że znalazło się wiele fragmentów, przy których dostawałam niekontrolowanych napadów chichotu/śmiechu. 

Zdecydowana większość książki przedstawia sytuacje z humorem, aczkolwiek zdarzały się fragmenty, gdzie humor raczej nie byłby na miejscu. Do tego większość zabawnych zdarzeń tak normalnie byłaby tragiczna dla większości ludzi, ale w tej książce po prostu nie dało się tego tragizmu zazwyczaj dostrzec. Nie wiedziałam, że tak mogę się śmiać z tego, że komuś spalono samochód, bądź z małej przygody z kaczkami... i innymi zwierzętami. Tak mi coś się zdaje, że ktoś tam chyba obrabował ZOO...

  Książka jest napisana lekkim językiem, przez co nie zauważa się przewracania kolejnych stron. W trakcie czytania (w moim przypadku, bo czytam głównie nocami) oczy mi się zamykały, ale mózg wołał "Jeszcze! Jeszcze!", tak więc powieki podparłam zapałkami i brnęłam dalej. Ta powieść to kawał dobrej roboty ze strony autorki, jedna z lepszych, jakie czytałam. Tak więc, jeśli ktokolwiek popełnił ten sam błąd co ja i tak długo zwlekał z rozpoczęciem swojej przygody ze Śliwką - DO KSIĄŻKI MARSZ!